Hilmar Mulder twitterde vandaag: “Flipflops, spaghettibandjes of een maxidress – wat kan qua zomerkleding op het werk echt niet ? #roeptumaar“. Voor de werkenden onder ons een bekend dillema. Want wat kan wel en wat kan niet op kantoor met deze zomerse temperaturen?
Gelukkig heeft mijn werkgever een kopje ‘kleding en uiterlijke verzorging’ opgenomen in de huisregels. Hierin staan de volgende concrete aanwijzingen:
“Schone en zo nodig gestreken kleding, zonder scheuren en gaten. Geen slippers, petten of hoeden. Geen te korte rokjes of broekjes en geen te blote truitjes“.
Hieruit vloeit echter een tweede dilemma voort. Want wat is “zo nodig”, en wat is de definitie van slippers? Wat is te kort en wanneer is iets te bloot? Persoonlijk vind ik dat weinig kleding een strijkijzer nodig heeft. Ik heb geen droger, dus hang alles uit op een wasrek. Hierdoor is mijn kleding vele mate kreukelvrijer – zo niet werkproof – dan de kleding van mijn collega’s met droogtrommel. Ook vind ik shorts pas te kort wanneer er een stuk bil onder uitkomt. En met een kleine cup is bij wijze van spreken zelfs een naveldecolleté niet ordinair.
Gelukkig worden de vage termen door het volgende fragment een beetje ingekleurd:
“Wij verwachten dat je met een verzorgd uiterlijk op het werk verschijnt, dat je je persoonlijke hygiëne in acht neemt en dat je kleding is afgestemd op het zakelijk en professionele karakter dat wij willen uitstralen. Eventuele aanwijzingen van je leidinggevende dienen daarbij opgevolgd te worden.”
Terug naar de shorts en het decolleté: naar mijn mening kan ik er ook professioneel uitzien in shorts. Met een colbert en mooie sandalen bijvoorbeeld. Ervan uitgaande dat dit geen slippers zijn dan. En een decolleté kan ook best, mits je daaronder geen minirok en hakken draagt.
Sowieso is het ene spaghetti-hempje het andere niet. Je hoeft er in een topje zonder mouwen echt niet ordinair uit te zien. En zolang je een maxi-jurk niet met strohoed combineert kan dat ook best.
Voor kleding vallen simpelweg gewoon geen eenduidige regels te stellen. Sommige mensen zien er nog ordinair uit in een (te strakke) pantalon en (armoedig) jasje. Anderen ogen nog zakelijk met hakken én shorts (denk aan de campagnes van The Kooples). Ik denk dat ik dan ook maar blijf dragen waar ik zin in heb. Als mijn leidinggevende het ongepast vindt, krijg ik vanzelf wel een aanwijzing. Misschien doe ik morgen zelfs een hoedje op.
