Waarom jobhoppen geen slecht plan is 2

Foto: Titia Hathe voor Miss Legal

Het was nooit mijn plan, maar dat jobhoppen heeft mij toch eigenlijk best veel geleerd!

Jobhoppen staat niet in een heel goed daglicht. Het zou iets negatiefs zijn voor mensen die niet weten wat ze willen. Ik bleek een jobhopper te zijn, maar zie daar ook zeker de voordelen van in. Van jurist tot redacteur en van PR-adviseur tot freelance blogger: het maakte me een allround communicatie-specialist!

1. Op een oude fiets moet je het leren

Werken is net als het echte leven: hoe vaak is je eerste keuze meteen de beste? Meestal moet je toch even wat dingen uitproberen voor je weet wat goed bij je past. Het is dus totaal niet gek dat je eerste baan niet meteen je droombaan is. Maar dat is niet erg: je moet ergens beginnen en je leert er alleen maar heel veel van.

2. Je weet wat normaal is

Bij je eerste baan denk je: is het normaal dat ik geen pensioen opbouw? Is het normaal dat iedereen na drie contracten gewieberd wordt? Is het normaal dat er elke week vergaderd wordt? Is het normaal om 200 euro opslag te krijgen bij contractverlenging? Heb je een tweede, derde of vierde baan, dan weet je inmiddels dat sommige dingen níet normaal zijn. Of juist wel dus.

3. En wat écht aan het bedrijf ligt…

Een groot bedrijf, een klein bedrijf, een corporate bedrijf, een start-up, een juridisch bedrijf, een creatief bedrijf, een stichting, een commercieel bedrijf… Bij je eerste baan denk je dat sommige dingen aan je werkgever liggen. Wát een onprofessionele boel! En wat een onpersoonlijke sfeer! Maar later blijkt dat dit niet per se aan het bedrijf lag, maar aan de grootte en de branche. Of het lag juist niet aan de grootte, maar was gewoon een stom bedrijf. Veel werkzaamheden zijn niet eens zo verschillend, maar wel vanuit een totaal andere hoek gedaan met een ander belang. Leerzaam!

4. Je leert verschillende functies kennen

Als jurist moest ik veel teksten doorspitten, lezen, uitzoeken, omgooien, berekeningen maken en veel printen. Ik werkte voor mijn cliënten. Als redacteur moest ik ook veel lezen, omgooien en opschrijven, maar ook beeld zoeken, nieuwtjes zoeken, interviews afnemen, events bezoeken. Ik werkte voor de doelgroep: (online) modeondernemers. Als PR-adviseur moest ik heel veel regelen, organiseren, projecten managen, content managen, interviewen, researchen, schrijven, nakijken, omgooien… Ik werkte voor de klant.

5. Je weet goed wat je wel en niet wilt

Dat online, communciatie en media mij trekken, moge duidelijk zijn. Net als de branches reizen, legal en tech trouwens. Carrière en ondernemen is ook helemaal mijn ding! Schrijven vind ik super, maar ik wil ook meer dan dat. Een project daar omheen bijvoorbeeld. En af en toe een uitje buiten de deur. Maar niet te vel reistijd graag. En liever ben ik gewoon locatieonafhankelijk en kan ik het meeste werk doen wanneer ik dat zelf wil. Al vind ik contact met mensen wel erg leuk. En zijn 24 vakantiedagen veels te weinig 😉

6. En wat je waard bent

Qua geld, maar ook qua kwaliteiten. Toen ik net begon met werken vond ik het bizar dat iemand mij 2.000 euro wilde betalen voor mijn inspanningen. Nu denk ik: dat kunnen ze makkelijk missen. Er gaat zoveel geld om in onze economie. Bedrijven betalen elkaar onderling duizenden euro’s voor diensten waar ik nooit weet van had. Maar ook qua kwaliteiten heb ik mezelf leren kennen. En valkuilen trouwens. Zo kan ik snel werken, maar kan daarbij ook wel eens een sloridgheidsfoutje maken. En ik kan mij goed aanpassen en vlug schakelen. Tja, dat leer je wel als jobhopper. 😉

7. Je leert hoe je ontslag moet nemen

De afgelopen drie jaar nam ik drie keer ontslag. Eén keer omdat ik een andere baan had gevonden. En hoewel ik al een tijdje wist dat ik niet op mijn plek zat, vond ik het toch moeilijk afscheid te nemen van die eerste baan, en de mensen die ik anderhalf jaar elke dag om me heen had gehad. De tweede keer ging ik reizen, waardoor het al makkelijker was. Het was niet persoonlijk, de baan was leuk, maar Australië vond ik belangrijker. En ook in november 2015 trok ik weer de stoute schoenen aan. Niet om bij de concurrent te gaan werken, maar om helemaal verder te gaan als freelancer. Argumenten genoeg, maar het blijft eigenlijk altijd moeilijk om op te zeggen. Lees ook vooral deze tips van Amayzine!

8. En hoe je een nieuwe baan vindt

Tientallen brieven stuurde ik voor ik de eerste keer een andere baan vond. Ik heb al minstens twintig sollicitatiegsprekken gehad. Niet omdat ik een kneus ben, maar omdat de concurrentie moordend is en ik misschien niet altijd even kritisch ben geweest. Maar een sollicitatiebrief schrijven en op gesprek gaan? Dat vind ik alles behalve eng meer. Ik weet inmiddels wel wat ik kan verwachten. De raarste vragen heb ik al wel eens voorbij horen komen 😉

Hoeveel banen heb jij al gehad sinds je studie? En wat vind jij van jobhoppers? Wanneer is iemand voor jou een jobhopper?